صاحب‌خبر - حجت‌الاسلام محمدرضا زائری همه‌ دوستان با خصوصیات رفتاری جناب محقق آشنا هستند، پس نیازی به ذکر ویژگی‌های ارجمند و عزیز ایشان نیست و همه‌ این خصوصیات رشک‌انگیز و غبطه‌آفرینند. اما من با خودم فکر می‌کردم بین این خصوصیات، به کدام ویژگی ایشان بیشتر غبطه می‌خورم و دیدم که به همه‌اش غبطه می‌خورم. از پدر بزرگوارشان، آقازاده‌های نازنین‌شان، صبر و حوصله‌شان، اعتدال‌شان، ادب‌شان، ذوق شعری‌شان، هرچه بخواهم بگویم، همه‌شان غبطه‌خوردنی است، ولی هرچه فکر کردم به کدام‌شان بیشتر غبطه می‌خورم، دیدم یک ویژگی در جناب محقق هست که من اسمش را می‌گذارم «ایمان ادبی». همان‌طور که در تعریف دینی‌مان مومن و منافق داریم، در عرصه‌ ادبیات هم مومن و منافق داریم. منظورم از ایمان ادبی را این طور توضیح می‌دهم: روایتی از امام حسن عسکری علیه‌السلام هست که فرمودند مؤمن کسی است که داشته‌اش، بودش از نمودش بیشتر باشد و منافق کسی است که نمودش بیشتر از آن چیزی است که واقعاً هست. ما در عرصه‌ فرهنگ و ادب کسانی را داریم که سروصدایشان زیاد است اما عمق ندارند. در رسانه‌ها مطرح اند، در دانشگاه‌ها اسم‌شان زیاد مطرح می‌شود، با افراد مختلف ارتباطات زیادی دارند، اما وقتی به آن‌ها نزدیک بشویم می‌بینیم آن‌قدری که سروصدا داشته‌اند باطن ندارند. کسانی هم هستند که برعکس، آن‌قدری که در حقیقت از ارتباط و آگاهی و توان و قدرت فکری و علمی و ادبی دارند، در بیرون این‌قدر شناخته‌شده نیستند. من اسم این افراد را می‌گذارم مؤمن. ما در عرصه‌ ادبیات و فرهنگ، مؤمن کم داریم. البته افرادی هم هستند که در مواجهه با آثار آن ها مخاطبان فکر می‌کنند خبری است؛ ولی وقتی به آن‌ها نزدیک می‌شویم، با آن‌ها مسافرتی می‌رویم، همنشین می‌شویم و... می‌بینیم خبری نیست و در واقع در موردشان سروصدا بیشتر است. خدا به آقای محقق لطف کرده و در عرصه‌ فرهنگ و ادبیات مؤمن‌اند. یعنی کسانی که با ایشان آشنا می‌شوند وقتی جلوتر می‌روند می‌بینند عمق اطلاعات و آگاهی و تحلیل و فهم و فکر و احاطه و تجربه‌ها و آشنایی‌های ایشان از کتاب‌شناسی و اطلاعات تاریخی تا تجربه‌های فردی تا احاطه به ادبیات، واقعاً ستودنی و مثال زدنی است. آقای محقق را معمولاً به عنوان شاعر می‌شناسند، ولی امروز اگر از من سؤال بکنند بر ادبیات داستانی ایران چند نفر احاطه دارند می‌گویم قطعاً یکی از آن‌ها آقای محقق است؛ بلا تردید. همین اتفاق در حوزه‌های دیگر ادبی هم هست. از این جهت من هرچه فکر کردم، دیدم به ایمان ادبی ایشان خیلی باید غبطه بخورم. امیدوارم عمرشان طولانی باشد و ما همیشه از محضرشان خوشه‌چینی بکنیم و خداوند قدری از این خصوصیت ایشان را روزی ما هم بکند.∎​